Με τόσο λίγους ανθρώπους, θα πίστευε κανείς ότι η Αρκτική θα γίνει μια ζώνη χωρίς πλαστικά, αλλά μια νέα μελέτη δείχνει ότι δεν είναι πολύ μακριά από την αλήθεια. Οι ερευνητές που μελετούν τον Αρκτικό Ωκεανό βρίσκουν πλαστικά συντρίμμια παντού. Σύμφωνα με τον Tatiana Schlossberg των New York Times, τα νερά της Αρκτικής μοιάζουν με ένα έδαφος ντάμπινγκ για πλαστικό που επιπλέει με ρεύματα ωκεανών.
Το πλαστικό ανακαλύφθηκε το 2013 από μια διεθνή ομάδα ερευνητών κατά τη διάρκεια ενός πεντάχρονου ταξιδιού σε όλο τον κόσμο στο πλοίο του ερευνητικού σκάφους Tara. Κατά μήκος του δρόμου, έλαβαν δείγματα θαλάσσιου νερού για να παρακολουθήσουν την πλαστική ρύπανση. Αν και οι συγκεντρώσεις πλαστικών ήταν γενικά χαμηλές, βρίσκονταν σε μια συγκεκριμένη περιοχή στη Γροιλανδία και στα βόρεια της θάλασσας του Μπάρεντς όπου οι συγκεντρώσεις ήταν ασυνήθιστα υψηλές. Δημοσίευσαν τα ευρήματά τους στο περιοδικό Science Advances.
Το πλαστικό φαίνεται να κινείται προς τα κάτω κατά μήκος του ρεύματος Thermohaline, ένα ωκεάνιο ρεύμα "μεταφορικού ιμάντα" που μεταφέρει νερό από τον κατώτερο Ατλαντικό Ωκεανό προς τους πόλους. "Η Γροιλανδία και η Θάλασσα του Μπάρεντς είναι αδιέξοδα σε αυτόν τον πολικό αγωγό", δήλωσε ο συγγραφέας της μελέτης Andrés Cozar Cabañas, ερευνητής στο Πανεπιστήμιο του Cadiz στην Ισπανία, σε δελτίο τύπου.
Οι ερευνητές εκτιμούν ότι η συνολική ποσότητα πλαστικού στην περιοχή είναι εκατοντάδες τόνοι, που αποτελείται από εκατοντάδες χιλιάδες μικρά θραύσματα ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο. Η κλίμακα θα μπορούσε να είναι ακόμη μεγαλύτερη, ανέφεραν οι ερευνητές, καθώς το πλαστικό μπορεί να έχει συσσωρευτεί στο θαλασσινό νερό της περιοχής.
Ο Eric Van Sebille, συν-συγγραφέας της μελέτης, δήλωσε στην Rachel Van Sebille στο The Verge: "Ενώ το μεγαλύτερο μέρος της Αρκτικής είναι ωραία, υπάρχει Bullseye, υπάρχει αυτό το hotspot με πολύ, πολύ βαριά μολυσμένα νερά".
Παρόλο που είναι απίθανο το πλαστικό να πεταχτεί απευθείας στη θάλασσα του Μπάρεντς (ένα παγωμένο σώμα νερού μεταξύ Σκανδιναβίας και Ρωσίας), η κατάσταση του πλαστικού που βρέθηκε υποδηλώνει ότι βρίσκεται στον ωκεανό για κάποιο χρονικό διάστημα.
"Τα θραύσματα του πλαστικού που μπορεί αρχικά να είναι ίντσες ή πόδια σε μέγεθος γίνονται εύθραυστα όταν εκτίθενται στο φως του ήλιου και στη συνέχεια να διασπάσουν σε μικρότερα και μικρότερα σωματίδια, σχηματίζοντας τελικά αυτό το κομμάτι μεγέθους χιλιοστού πλαστικού, το οποίο ονομάζουμε μικροπλαστικό". -Carlos Duarte, δήλωσε ο συν-συγγραφέας της μελέτης Chris Mooney της Washington Post. "Αυτή η διαδικασία διαρκεί από αρκετά χρόνια έως δεκαετίες. Έτσι, ο τύπος του υλικού που βλέπουμε προτείνει ότι εισήλθε στον ωκεανό πριν από αρκετές δεκαετίες. "
Σύμφωνα με τον Schlossberg, 8 εκατομμύρια τόνοι πλαστικών εισέρχονται στους ωκεανούς κάθε χρόνο και σήμερα περίπου 110 εκατομμύρια τόνοι πλαστικών συσσωρεύονται στα νερά του κόσμου. Ενώ τα πλαστικά απόβλητα στα ύδατα της Αρκτικής είναι μικρότερα από το ένα τοις εκατό του συνόλου, ο Duarte δήλωσε στο Muni ότι η συσσώρευση πλαστικών αποβλήτων στην Αρκτική μόλις ξεκίνησε. Δεκαετίες πλαστικών από τις ανατολικές ΗΠΑ και την Ευρώπη είναι ακόμα στο δρόμο και τελικά θα καταλήξουν στην Αρκτική.
Οι ερευνητές έχουν εντοπίσει διάφορα υποτροπικά γυρίσματα στους ωκεανούς του κόσμου, όπου τα μικροπλάσματα τείνουν να συσσωρεύονται. Αυτό που τώρα είναι ανησυχητικό είναι ότι η Αρκτική θα συμμετάσχει σε αυτόν τον κατάλογο. "Αυτή η περιοχή είναι ένα αδιέξοδο, τα ωκεάνια ρεύματα αφήνουν τα συντρίμμια στην επιφάνεια", δήλωσε ο συν-συγγραφέας Maria-Luise Pedrotti σε δελτίο τύπου. "Μπορεί να παρακολουθούμε το σχηματισμό ενός ακόμη χώρου υγειονομικής ταφής στη Γη χωρίς να κατανοήσουμε πλήρως τους κινδύνους για την τοπική χλωρίδα και πανίδα".
Παρόλο που μερικές ιδέες για να καθαριστούν οι ωκεανοί από το πλαστικό, διερευνώνται επί του παρόντος, κυρίως το έργο καθαρισμού των ωκεανών, οι ερευνητές κατέληξαν σε ένα δελτίο τύπου ότι η καλύτερη λύση είναι να εργαστεί σκληρότερα για να αποτρέψει την εμφάνιση του πλαστικού πρώτα. Στον ωκεανό.
Ο Jason Daley είναι ένας συγγραφέας Madison, που εδρεύει στο Wisconsin που ειδικεύεται στη φυσική ιστορία, την επιστήμη, τα ταξίδια και το περιβάλλον. Το έργο του έχει δημοσιευθεί στο Discover, Popular Science, Outside, Men's Journal και σε άλλα περιοδικά.
© 2023 Smithsonian Magazine Δήλωση Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων