Με τόσο λίγους ανθρώπους, θα πίστευε κανείς ότι η Αρκτική θα γινόταν μια ζώνη χωρίς πλαστικό, αλλά μια νέα μελέτη δείχνει ότι αυτό δεν απέχει πολύ από την αλήθεια. Ερευνητές που μελετούν τον Αρκτικό Ωκεανό βρίσκουν πλαστικά σκουπίδια παντού. Σύμφωνα με την Τατιάνα Σλόσμπεργκ των New York Times, τα νερά της Αρκτικής μοιάζουν με χωματερή για πλαστικό που επιπλέει στα ωκεάνια ρεύματα.
Το πλαστικό ανακαλύφθηκε το 2013 από μια διεθνή ομάδα ερευνητών κατά τη διάρκεια ενός πεντάμηνου ταξιδιού σε όλο τον κόσμο με το ερευνητικό σκάφος Tara. Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού, πήραν δείγματα θαλασσινού νερού για να παρακολουθήσουν την πλαστική ρύπανση. Αν και οι συγκεντρώσεις πλαστικών ήταν γενικά χαμηλές, εντοπίστηκαν σε μια συγκεκριμένη περιοχή στη Γροιλανδία και στα βόρεια της Θάλασσας του Μπάρεντς όπου οι συγκεντρώσεις ήταν ασυνήθιστα υψηλές. Δημοσίευσαν τα ευρήματά τους στο περιοδικό Science Advances.
Το πλαστικό φαίνεται να κινείται προς τους πόλους κατά μήκος της θερμοαλικής δίνης, ενός ωκεάνιου ρεύματος «μεταφορικού ιμάντα» που μεταφέρει νερό από τον κάτω Ατλαντικό Ωκεανό προς τους πόλους. «Η Γροιλανδία και η Θάλασσα του Μπάρεντς είναι αδιέξοδα σε αυτόν τον πολικό αγωγό», δήλωσε σε δελτίο τύπου ο επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης, Andrés Cozar Cabañas, ερευνητής στο Πανεπιστήμιο του Κάντιθ στην Ισπανία.
Οι ερευνητές εκτιμούν ότι η συνολική ποσότητα πλαστικού στην περιοχή είναι εκατοντάδες τόνοι, που αποτελείται από εκατοντάδες χιλιάδες μικρά θραύσματα ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο. Η κλίμακα θα μπορούσε να είναι ακόμη μεγαλύτερη, ανέφεραν οι ερευνητές, καθώς πλαστικό μπορεί να έχει συσσωρευτεί στον πυθμένα της περιοχής.
Ο Έρικ βαν Σεμπίλε, συν-συγγραφέας της μελέτης, δήλωσε στην εφημερίδα The Verge, τη Ρέιτσελ βαν Σεμπίλε: «Ενώ το μεγαλύτερο μέρος της Αρκτικής είναι μια χαρά, υπάρχει το Μπούλσεϊ, αυτό το hotspot με πολύ, πολύ βαριά μολυσμένα νερά».
Αν και είναι απίθανο το πλαστικό να απορριφθεί απευθείας στη Θάλασσα του Μπάρεντς (ένα παγωμένο υδάτινο σώμα μεταξύ Σκανδιναβίας και Ρωσίας), η κατάσταση του πλαστικού που βρέθηκε υποδηλώνει ότι βρίσκεται στον ωκεανό εδώ και αρκετό καιρό.
«Θραύσματα πλαστικού που αρχικά μπορεί να έχουν μέγεθος ίντσες ή πόδια γίνονται εύθραυστα όταν εκτίθενται στο ηλιακό φως και στη συνέχεια διασπώνται σε όλο και μικρότερα σωματίδια, σχηματίζοντας τελικά αυτό το κομμάτι πλαστικού μεγέθους χιλιοστού, το οποίο ονομάζουμε μικροπλαστικό». – Carlos Duarte, δήλωσε ο συν-συγγραφέας της μελέτης Chris Mooney της Washington Post. «Αυτή η διαδικασία διαρκεί από αρκετά χρόνια έως δεκαετίες. Έτσι, ο τύπος του υλικού που βλέπουμε υποδηλώνει ότι εισήλθε στον ωκεανό πριν από αρκετές δεκαετίες».
Σύμφωνα με τον Schlossberg, 8 εκατομμύρια τόνοι πλαστικού εισέρχονται στους ωκεανούς κάθε χρόνο και σήμερα περίπου 110 εκατομμύρια τόνοι πλαστικού συσσωρεύονται στα νερά του κόσμου. Ενώ τα πλαστικά απόβλητα στα νερά της Αρκτικής αποτελούν λιγότερο από το ένα τοις εκατό του συνόλου, ο Duarte είπε στον Muni ότι η συσσώρευση πλαστικών αποβλήτων στην Αρκτική μόλις έχει ξεκινήσει. Δεκαετίες πλαστικού από τις ανατολικές ΗΠΑ και την Ευρώπη βρίσκονται ακόμη σε εξέλιξη και τελικά θα καταλήξουν στην Αρκτική.
Οι ερευνητές έχουν εντοπίσει αρκετές υποτροπικές δίνες στους ωκεανούς του κόσμου όπου τα μικροπλαστικά τείνουν να συσσωρεύονται. Αυτό που ανησυχεί τώρα είναι ότι η Αρκτική θα προστεθεί σε αυτόν τον κατάλογο. «Αυτή η περιοχή είναι αδιέξοδο, τα ωκεάνια ρεύματα αφήνουν συντρίμμια στην επιφάνεια», δήλωσε σε δελτίο τύπου η συν-συγγραφέας της μελέτης Maria-Luise Pedrotti. «Μπορεί να γινόμαστε μάρτυρες του σχηματισμού μιας ακόμη χωματερής στη Γη χωρίς να κατανοούμε πλήρως τους κινδύνους για την τοπική χλωρίδα και πανίδα».
Παρόλο που διερευνώνται επί του παρόντος ορισμένες πρωτοποριακές ιδέες για τον καθαρισμό των ωκεανικών υπολειμμάτων από το πλαστικό, με πιο αξιοσημείωτο το έργο Ocean Cleanup, οι ερευνητές κατέληξαν σε δελτίο τύπου ότι η καλύτερη λύση είναι να εργαστούμε σκληρότερα για να αποτρέψουμε πρώτα την εμφάνιση πλαστικού. Στον ωκεανό.
Ο Jason Daley είναι συγγραφέας με έδρα το Μάντισον του Ουισκόνσιν, που ειδικεύεται στη φυσική ιστορία, την επιστήμη, τα ταξίδια και το περιβάλλον. Το έργο του έχει δημοσιευτεί στα Discover, Popular Science, Outside, Men's Journal και άλλα περιοδικά.
© 2023 Smithsonian Magazine Δήλωση Απορρήτου Πολιτική για τα Cookies Όροι Χρήσης Ειδοποίηση Διαφήμισης Το Απόρρητό σας Ρυθμίσεις Cookies