Τα ωκεάνια ρεύματα μεταφέρουν δισεκατομμύρια μικροσκοπικά πλαστικά συντρίμμια στην Αρκτική

Με τόσο λίγους ανθρώπους, θα πίστευε κανείς ότι η Αρκτική θα γινόταν μια ζώνη χωρίς πλαστικά, αλλά μια νέα μελέτη δείχνει ότι αυτό δεν απέχει πολύ από την αλήθεια.Ερευνητές που μελετούν τον Αρκτικό Ωκεανό βρίσκουν πλαστικά συντρίμμια παντού.Σύμφωνα με την Tatiana Schlossberg των New York Times, τα νερά της Αρκτικής φαίνονται σαν χωματερή για πλαστικά που επιπλέουν με ωκεάνια ρεύματα.
Το πλαστικό ανακαλύφθηκε το 2013 από μια διεθνή ομάδα ερευνητών κατά τη διάρκεια ενός πεντάμηνου ταξιδιού σε όλο τον κόσμο με το ερευνητικό σκάφος Tara.Στην πορεία, πήραν δείγματα θαλασσινού νερού για να παρακολουθήσουν την πλαστική ρύπανση.Αν και οι συγκεντρώσεις πλαστικών ήταν γενικά χαμηλές, εντοπίστηκαν σε μια συγκεκριμένη περιοχή στη Γροιλανδία και στα βόρεια της Θάλασσας του Μπάρεντς, όπου οι συγκεντρώσεις ήταν ασυνήθιστα υψηλές.Δημοσίευσαν τα ευρήματά τους στο περιοδικό Science Advances.
Το πλαστικό φαίνεται να κινείται προς τους πόλους κατά μήκος της θερμοαλονικής ρόδας, ενός ρεύματος ωκεάνιου «μεταφορικού ιμάντα» που μεταφέρει νερό από το κάτω μέρος του Ατλαντικού Ωκεανού προς τους πόλους.«Η Γροιλανδία και η Θάλασσα του Μπάρεντς είναι αδιέξοδα σε αυτόν τον πολικό αγωγό», δήλωσε ο επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης Andrés Cozar Cabañas, ερευνητής στο Πανεπιστήμιο του Κάντιθ στην Ισπανία, σε δελτίο τύπου.
Οι ερευνητές εκτιμούν ότι η συνολική ποσότητα πλαστικού στην περιοχή είναι εκατοντάδες τόνοι, που αποτελείται από εκατοντάδες χιλιάδες μικρά θραύσματα ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο.Η κλίμακα θα μπορούσε να είναι ακόμη μεγαλύτερη, είπαν οι ερευνητές, καθώς πλαστικό μπορεί να έχει συσσωρευτεί στον πυθμένα της θάλασσας στην περιοχή.
Ο Eric van Sebille, συν-συγγραφέας της μελέτης, είπε στη Rachel van Sebille στο The Verge: «Ενώ το μεγαλύτερο μέρος της Αρκτικής είναι καλά, υπάρχει το Bullseye, υπάρχει αυτό το hotspot με πολύ, πολύ βαριά μολυσμένα νερά».
Αν και είναι απίθανο το πλαστικό να πεταχτεί απευθείας στη Θάλασσα του Μπάρεντς (ένα παγωμένο υδάτινο σώμα μεταξύ Σκανδιναβίας και Ρωσίας), η κατάσταση του πλαστικού που βρέθηκε υποδηλώνει ότι βρισκόταν στον ωκεανό για αρκετό καιρό.
«Τα θραύσματα πλαστικού που μπορεί αρχικά να έχουν μέγεθος ίντσες ή πόδια γίνονται εύθραυστα όταν εκτίθενται στο ηλιακό φως και στη συνέχεια διασπώνται σε όλο και μικρότερα σωματίδια, σχηματίζοντας τελικά αυτό το κομμάτι πλαστικού μεγέθους χιλιοστού, το οποίο ονομάζουμε μικροπλαστικό».– Carlos Duarte, δήλωσε ο συν-συγγραφέας της μελέτης Chris Mooney της Washington Post.«Αυτή η διαδικασία διαρκεί από αρκετά χρόνια έως δεκαετίες.Έτσι, το είδος του υλικού που βλέπουμε υποδηλώνει ότι εισήλθε στον ωκεανό πριν από αρκετές δεκαετίες».
Σύμφωνα με τον Schlossberg, 8 εκατομμύρια τόνοι πλαστικού εισέρχονται στους ωκεανούς κάθε χρόνο και σήμερα περίπου 110 εκατομμύρια τόνοι πλαστικού συσσωρεύονται στα νερά του κόσμου.Ενώ τα πλαστικά απόβλητα στα νερά της Αρκτικής είναι λιγότερο από το ένα τοις εκατό του συνόλου, ο Duarte είπε στον Muni ότι η συσσώρευση πλαστικών απορριμμάτων στην Αρκτική μόλις ξεκίνησε.Δεκαετίες πλαστικού από τις ανατολικές ΗΠΑ και την Ευρώπη είναι ακόμα στο δρόμο και τελικά θα καταλήξουν στην Αρκτική.
Οι ερευνητές έχουν εντοπίσει αρκετές υποτροπικές στροφές στους ωκεανούς του κόσμου όπου τα μικροπλαστικά τείνουν να συσσωρεύονται.Αυτό που είναι τώρα ανησυχητικό είναι ότι η Αρκτική θα ενταχθεί σε αυτή τη λίστα.«Αυτή η περιοχή είναι αδιέξοδο, τα ωκεάνια ρεύματα αφήνουν συντρίμμια στην επιφάνεια», δήλωσε η συν-συγγραφέας της μελέτης Maria-Luise Pedrotti σε δελτίο τύπου.«Μπορεί να γινόμαστε μάρτυρες του σχηματισμού μιας ακόμη χωματερής στη Γη χωρίς να κατανοούμε πλήρως τους κινδύνους για την τοπική χλωρίδα και πανίδα».
Αν και ορισμένες ιδέες για τον καθαρισμό των συντριμμιών των ωκεανών από το πλαστικό διερευνώνται επί του παρόντος, κυρίως το έργο Ocean Cleanup, οι ερευνητές κατέληξαν σε ένα δελτίο τύπου ότι η καλύτερη λύση είναι να εργαστούμε σκληρότερα για να αποτρέψουμε την εμφάνιση πλαστικού. πρώτα.Στον ωκεανό.
Ο Jason Daley είναι συγγραφέας με έδρα το Μάντισον του Ουισκόνσιν και ειδικεύεται στη φυσική ιστορία, την επιστήμη, τα ταξίδια και το περιβάλλον.Η δουλειά του έχει δημοσιευτεί στα περιοδικά Discover, Popular Science, Outside, Men's Journal και άλλα περιοδικά.
© 2023 Smithsonian Magazine Δήλωση Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων Πολιτική cookie Όροι χρήσης Σημείωση διαφήμισης Ρυθμίσεις cookie απορρήτου σας


Ώρα δημοσίευσης: 25 Μαΐου 2023